Πονάτε; Συζητήστε το …

Πρέπει  να καταλάβουμε επιτέλους ότι το σώμα μας είναι το πιο πολύπλοκο εργαλείο που δημιουργήθηκε ποτέ. Αυτό σημαίνει, τουλάχιστον στο μυοσκελετικό κομμάτι, ότι κανένα πονεμένο σημείο δεν λειτουργεί αυτόνομα και συνήθως δεν ευθύνεται καν αυτό για τον πόνο. Εμείς όμως επικεντρωνόμαστε σε εκείνη την περιοχή κάνοντας ό,τι μα ό,τι μπορούμε για να την αποσυμφορήσουμε και το πετυχαίνουμε είναι η αλήθεια σε μεγάλο βαθμό μέχρι την επόμενη φορά που ο πόνος θα επανέλθει.

Αυτό λοιπόν είναι το εύκολο κομμάτι. Το δύσκολο όμως είναι αυτό που έχει σημασία και  φυσικά είναι και το πιο ενδιαφέρον, και δεν είναι άλλο από το «πώς φτάσαμε εδώ…;;;». Ποια ιστορία κρύβεται πίσω από το πονεμένο σημείο; Και λέγοντας ιστορία εννοούμε την ιστορία που κουβαλάει ο άνθρωπος που πονάει. Κανένα κομμάτι του μυοσκελετικού μηχανισμού μας δεν ξυπνάει ένα ωραίο πρωί λέγοντας «ας του κάνω τη ζωή μαύρη…».  Αυτό είναι απλά μια πληροφορία, μια ειδοποίηση, ένα σκούντημα πως κάτι γίνεται λάθος. Το θέμα λοιπόν είναι να κάτσουμε και να ακούσουμε τον άλλον (ο άλλος είναι το σώμα μας…), ξεδιπλώνοντας μαζί του όλο το κουβάρι της ιστορίας του φτάνοντας έτσι στη λύση του γρίφου. Ας σκεφτούμε λίγο την καθημερινότητα μας. Τι κάνουμε και τι όχι; Τρεφόμαστε σωστά; Κινούμαστε όσο πρέπει; Κοιμόμαστε όσο χρειάζεται ώστε να μπορέσει ο οργανισμός να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της καθημερινότητας; Από πότε ξεκίνησε ο συγκεκριμένος πόνος και σε τι φάση βρισκόμασταν εκείνη την περίοδο;  Τι έχει αλλάξει από τότε και τι όχι; Όσο συνεχίζουμε αυτόν τον διάλογο τα ερωτήματα πληθαίνουν το ίδιο όμως και οι απαντήσεις κι αν δώσουμε βάση σε αυτές το μόνο σίγουρο είναι ότι η συζήτηση αυτή θα είναι από τις πιο εποικοδομητικές που έχουμε κάνει στη ζωή μας.